អ្នក​ជំនាញ​បាន​និយាយ​ថា​ ឱកាស​ទីផ្សារ​ដ៏​អស្ចារ្យ​នឹង​បើក​ចំហ​សម្រាប់ប្រទេស​វៀត​ណាម ប្រសិន​បើ​​ផលិតម្មកៅស៊ូ​ធម្មជាតិមាននិរន្តរភាព​​ដោយទទួល​បាន​ការ​គាំទ្រ​​គ្រប់គ្រាន់​ពី​រដ្ឋាភិបាល​រួម​​ជាមួយ​នឹង​សហគ្រាសដែលបាន​ប្ដេជ្ញា​អនុវត្ត​តាមកម្មវិធីនៃការ​​អភិវឌ្ឍ​ប្រកប​ដោយ​ចីរភាព។

ពីព្រោះតម្រូវការកៅស៊ូធម្មជាតិពិភពលោកប្រកបដោយនិរន្តរភាពបាននិងកំពុងកើនឡើងនិងកំពុងពង្រីក ខណៈពេលដែលប្រទេសវៀតណាម​ជា​ប្រទេស​ផលិត​កៅស៊ូ​ធម្មជាតិ​ធំ​ជាង​គេ​ទី​បី​នៅលើពិភពលោក។

លោកបណ្ឌិត Tô Xuân Phúc អ្នកជំនាញវិភាគគោលនយោបាយនៅអង្គការគាំពារព្រៃឈើ (Forest Trends Organization) លើកឡើងថា ទោះ​ជា​​យ៉ាងណាក៏ដោយផ្ទៃដីដាំកៅស៊ូនៅក្នុង​ប្រទេស​​វៀតណាមដែលមានការបញ្ជាក់​វិញ្ញាបនបត្រប្រកប​ដោយនិរន្តរភាពគឺមានតិចណាស់។ បច្ចុប្បន្ននេះមិន​មានចម្ការ​កៅស៊ូដែលមានការ​បញ្ជាក់ពីក្រុមប្រឹក្សាគ្រប់គ្រងព្រៃឈើ (Forest Stewardship Council- FSC) នៅក្នុងប្រទេសវៀតណាមឡើយ ហើយនេះជាការខកខានឱកាសសម្រាប់វៀតណាម។

អ្នកជំនាញក៏បានថ្លែងការណ៍នៅក្នុងសិក្ខាសាលាមួយក្រោមប្រធានបទ “កៅស៊ូធម្មជាតិវៀតណាមប្រកប​ដោយនិរន្តរភាព” ដែលបានធ្វើឡើង នាពេលថ្មី​ៗ​នេះតាមប្រព័ន្ធអនឡាញនិងបណ្តុះបណ្តាលផ្ទាល់នៅទីក្រុងហាណូយ ដោយរៀបចំឡើងដោយ​អង្គការ Forest Trends ក្រុមហ៊ុន Yulex LLC និង អ្នកដឹកនាំធុរកិច្ចនិងសហគមន៍។ សិក្ខាសាលាបានបង្ហាញអំ​ពីបញ្ហាប្រឈមដែលរឹតត្បឹតចំពោះអ្នកដាំកៅស៊ូរួមមានក្រុមហ៊ុនចម្ការកៅស៊ូនិងកសិករកៅស៊ូគ្រួសារដែលចាប់ពីការអនុវត្តផលិតកម្មកៅស៊ូប្រកបដោយនិរន្តរភាព និងពិភាក្សាអំពីគន្លឹះសម្រាប់ដោះស្រាយ ឧបសគ្គទាំងនោះ។

ម្យ៉ាងទៀតទីផ្សារពិភពលោកកំពុងតម្រូវឲ្យកៅស៊ូធម្មជាតិដែលមានការបញ្ជាក់វិញ្ញាបនបត្រ។ ប្រទេសវៀតណាម​ជា​ប្រទេស​ផលិត​កៅស៊ូ​ធំ​ជាង​គេ​ទី​បីនៅ​ក្នុង​ពិភពលោក​មិន​គួរ​ទុក​ផលចំណេញសេដ្ឋកិច្ចនេះ​ចោល​​ទេ។

អ្នកជំនាញបន្ថែមថា​ផលិតកម្មកៅស៊ូធម្មជាតិ​ប្រកបដោយនិរន្តរភាពនាពេលអនាគតជាទិសដៅ​មួយមិនអាចជៀសបានសម្រាប់ប្រទេស វៀតណាម។ វានឹងបើកឱកាសសម្រាប់ប្រទេសនេះ ដើម្បីបង្កើន​តម្លៃសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួន។

បច្ចុប្បន្នមានប្រព័ន្ធវិញ្ញាបនបត្រនិរន្តរភា​ព​ចំនួនពីរនៅក្នុងពិភពលោក៖ PEFC (កម្មវិធីសម្រាប់​ការអនុម័តវិញ្ញាបនបត្រព្រៃឈើ) និង FSC (ក្រុមប្រឹក្សាគ្រប់គ្រងព្រៃឈើ) ប៉ុន្តែលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យ FSC ត្រូវបានចាត់ទុកថាមានភាពតឹងរ៉ឹងជាង PEFC ។

សព្វថ្ងៃនេះ ប្រទេសវៀតណាមបានបង្កើត​ប្រព័ន្ធបញ្ជាក់វិញ្ញាបនបត្រព្រៃឈើជាតិ (VFCS) ដែលថ្មីៗនេះទទួលស្គាល់ដោយអង្គការ PEFC ។ មកដល់ពេលនេះប្រទេសវៀតណាមមានផ្ទៃដីចម្ការកៅស៊ូប្រហែល៩៧ ៣០០ហិកតា ដែលទទួលបានវិញ្ញាបនបត្រ VFCS ដែលផ្ទៃដីចម្ការកៅស៊ូទាំងអស់នោះ​ជាកម្ម​សិទ្ធិរបស់ក្រុមហ៊ុនរដ្ឋ។

សិក្ខាសាលាបានលើកឡើងថាទោះបីមាន​ការពង្រីកយ៉ាងឆាប់រហ័សនៃផ្ទៃដីដែលបានបញ្ជាក់​វិញ្ញាបនបត្រក៏ដោយ ក៏វានៅតែមិនសមស្របនឹង​សក្ដានុពលសម្រាប់ឧស្សាហកម្មនេះដែរ ព្រោះ​ផ្ទៃដីចម្ការ​​កសិករ​កៅស៊ូទាំងអស់មិនទាន់ត្រូវបានបញ្ជាក់នៅ​ឡើយទេ។ កត្តានេះក៏បង្ហាញឱ្យឃើញ​ពីដែនកំណត់​មួយចំនួននៃឧស្សាហកម្មនាពេល​បច្ចុប្បន្ន មូលហេតុមកពី​កសិករជាច្រើន​មិនបាន​ចាប់អារម្មណ៍​នឹង​ការផលិត​កៅស៊ូ​​ដែលមាន​ការបញ្ជាក់វិញ្ញាបនបត្រ​ទេ។ ម្យ៉ាងទៀតដោយសារកង្វះព័ត៌មាន ហើយការធ្វើធុរកិច្ចភាគច្រើនផ្តោតតែលើការនាំចេញទៅកាន់ទីផ្សារដែលមិនត្រូវការការបញ្ជាក់វិញ្ញាបនបត្រដូចប្រទេសចិនជាដើម។

លើសពីនេះខ្សែច្រវាក់ផ្គត់ផ្គង់នៃឧស្សាហកម្មនេះមានភាពស្មុគ្រស្មាញដោយការលាយបញ្ចូលគ្នានូវសមាសភាគធំនិងតូចដែលពឹងក្នុងស្រុកនិងការនាំចូល ហើយខ្សែច្រវាក់បណ្តាញផ្ទៃក្នុងលើ វិស័យនេះនៅតែធូររលុងនិងមិនមាននិរន្តរភាព។

លោក Phan Trần Hồng Vân អគ្គលេខាធិការរងនៃសមាគមកៅស៊ូវៀតណាម (VRA: Viet- Nam Rubber Association) បានឲ្យដឹងថា សម្ពាធនៃការអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាពបានជំរុញវិស័យនេះឱ្យបន្តពង្រឹងតួនាទីរបស់ខ្លួនក្នុងការកែលម្អបរិស្ថាននិងស្ថានភាពសង្គមនៅក្នុងតំបន់ដាំកៅស៊ូ។ ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះ បច្ចុប្បន្នសមាគមកៅស៊ូវៀតណាមបានលើកសំណើរផែនការសកម្មភាពសម្រាប់ឧស្សាហ- កម្មកៅស៊ូដើម្បីអភិវឌ្ប្រកបដោយនិរន្តរភាពតាមរយៈលើកទឹកចិត្តសមាជិកឱ្យបង្កើតកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយនិរន្តរភាពក្នុងពេលឆាប់ៗនេះ តាមលក្ខខណ្ឌផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួក​គេ។ ទន្ទឹមនឹងនោះ​​ សមាគមកៅស៊ូវៀតណាមក៏​បានរៀបចំនិងបង្កើតស្លាកវិញ្ញាបនបត្រដែលហៅថា “កៅស៊ូ​វៀត​ណាម (Cao Su Việt Nam/Viet Nam Rubber)“ សម្រាប់គុណភាពនិងកិត្យានុភាព​ផលិតផលផងដែរ រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះស្លាក​សញ្ញា​នេះ​ត្រូវ​បានផ្តល់លើផលិតផល​ចំនួន៨២មុខ​សម្រាប់​រោងចក្រ​ចំនួន២៩កន្លែង ដែល​ជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់​១៧ក្រុមហ៊ុន។

ក្រុមហ៊ុន Yulex LLC ជាក្រុមហ៊ុនកម្រិត​ពិភពលោកមួយដែលប្រើប្រាស់កៅស៊ូធម្មជាតិប្រកបដោយនិរន្តរភាពដោយមានវិញ្ញាបនបត្រ FSC បានធ្វើការស្ទង់មតិលើក្រុមហ៊ុនកៅស៊ូនិងកសិករកៅស៊ូគ្រួសារជាច្រើន ដើម្បីបង្កើតទំនាក់ទំនងនិងជម្រុញ​ផលិតកម្មកៅស៊ូប្រកបដោយនិរន្តរភាពនៅប្រទេសវៀតណាម។ ក្រុមហ៊ុនក៏បានប្តេជ្ញាចិត្តយ៉ាងមុតមាំក្នុងការទិញផលិតផលកៅស៊ូវៀតណាមក្នុងតម្លៃខ្ពស់ ជាងតម្លៃទីផ្សារកៅស៊ូធម្មតា ប្រសិន​បើអ្នកផលិតអាចផ្គត់ផ្គង់ប្រភពកៅស៊ូធម្មជាតិ​ប្រកបដោយនិរន្តរភាព ជាពិសេសអ្នកផលិត​ដែលមានវិញ្ញា​បនបត្រ FSC ។

លោកបណ្ឌិត Elizabeth Bui មកពីក្រុមហ៊ុន Yulex LLC បាននិយាយថាកសិករកៅស៊ូគ្រួសារនៅវៀតណាមជាឆ្អឹងខ្នងនៃផលិតកម្មកៅស៊ូរបស់ប្រទេស ហើយក្រុមហ៊ុនប្តេជ្ញាធានាថាកសិករទាំងនោះនឹងជួយឲ្យសេដ្ឋកិច្ចកើនឡើង ដោយការ​ចូលរួមរបស់ពួកគេក្នុងការផលិតកៅស៊ូប្រកបដោយនិរន្តរភាព។

ដូច្នេះ​ដើម្បីជំរុញការអភិវឌ្ឍឧស្សាហកម្ម​កៅស៊ូនិងធ្វើឱ្យវាបន្តរួមចំណែកដល់ការអភិវឌ្ឍន៍​សេដ្ឋកិច្ចចាំបាច់ត្រូវមានគោលនយោបាយគាំទ្រពីរដ្ឋាភិបាល​ ទន្ទឹមនឹងនោះការកំណត់លើការធ្វើធុរៈកិច្ច អង្គការនានា និងបុគ្គលដើម្បីអនុវត្តកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍​ប្រកបដោយចីរភាព។

ជាមួយគ្នានេះដែរ រដ្ឋត្រូវបង្កើតក្របខណ្ឌច្បាប់សម្រាប់ការពង្រឹងនិងលើកទឹកចិត្តដល់គំរូនៃការគ្រប់គ្រងព្រៃកៅស៊ូប្រកបដោយនិរន្តរភាពដោយ មានកសិរុក្ខាសាស្ត្រដែលភ្ជាប់ជាមួយនឹងការការពារបរិស្ថានក្នុងទិសដៅ នៃការបញ្ជាក់គុណភាពជាតិឬអន្តរជាតិ។

តំណាងក្រុមហ៊ុន Liên Anh Rubber Production Co., Ltd បានលើកឡើងពីការលំបាកក្នុងទំនាក់ទំនងរវាងការធ្វើធុរៈកិច្ចនិងកសិករកៅស៊ូគ្រួសារថាផ្ទៃដីកៅស៊ូរបស់កសិករកៅស៊ូគ្រួសារដែលមានតិចជាង៣ហិកតា ស្មើនឹង៨៧% រីឯផ្ទៃដីលើសពី១០ហិកតាមានត្រឹមតែ ១,៥%ប៉ុណ្ណោះ។ ការធ្វើអាជីវកម្មទិញ-លក់ទឹកជ័រតាមរយៈឈ្នួញកណ្តាលនៅតែកើតមានឡើងភាគច្រើន ដូច្នេះកសិករកៅស៊ូគ្រួសារងាយស្រួលនឹងបញ្ឈប់ផ្តាច់ការប្តេជ្ញាចិត្តលក់ឲ្យក្រុមពីហ៊ុនទិញទាំងនោះ ដោយលក់ទឹកជ័រទៅឲ្យអាជីវករផ្សេងទៀត។ ដូច្នេះហើយ ចាំបាច់ត្រូវមានយន្តការគាំទ្របណ្តាញរវាងកសិករកៅស៊ូគ្រួសារនិងដៃគូធុរៈកិច្ចរបស់ពួកគេឲ្យមានតម្លាភាព ដោយកំណត់ឈ្នួញកណ្តាលមានចំនួនតិចដើម្បីធានាបាននូវភាពយុត្តិធម៌ ភាពស្របច្បាប់ និងប្រភពដើមច្បាស់លាស់។

លោកបណ្ឌិត Phúc បន្ថែមថាសម្រាប់​ជម្រុញ​កៅស៊ូធម្មជាតិប្រកបដោយនិរន្តរភាពនៅក្នុងប្រទេសវៀតណាមក្រៅពីការដោះស្រាយបញ្ហាដែលបានលើកឡើងនោះចាំបាច់ យើងត្រូវអនុវត្តកម្មវិធីគាំទ្រសម្រាប់ការតភ្ជាប់រវាងដៃគូធុរៈកិច្ចដែលមានសក្តានុពលដូចជាក្រុមហ៊ុន Yulex, Weber & Schaer ព្រមទាំងក្រុមហ៊ុនវៀតណាមដែលមានគ្រួសារកសិករកៅស៊ូ។

បន្ថែមពីនោះ លោកបានផ្តល់ឧទាហរណ៍នៃភាពជោគជ័យនៅក្នុងឧស្សាហកម្មឈើដែលបានអនុវត្តគំរូម៉ូឌែលតំណភ្ជាប់ដ៏មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការបង្កើតប្រភពឈើដែលមានការបញ្ជាក់វិញ្ញាបនបត្រ FSC។ តាមរយៈនោះឧស្សាហកម្មកៅស៊ូក៏អាចរៀនពីម៉ូឌែលនៃឧស្សាហកម្មឈើបានផងដែរ។

សក្តានុពលនាំចេញ

ដូចគ្នានឹងកសិរុក្ខកម្មមួយចំនួនទៀតគន្លឹះនៃការអភិវឌ្ឍឧស្សាហកម្មកៅស៊ូរបស់វៀតណាមគឺផ្អែកលើការនាំចេញកៅស៊ូរួមមានមុខទំនិញសំខាន់ ពីរគឺកៅស៊ូធម្មជាតិនិងផលិតផលដែល​ផលិតពីកៅស៊ូ នាពេលបច្ចុប្បន្ន។

ក្នុងឆ្នាំ២០២១ ការនាំចេញរបស់ប្រទេសរៀតណាមបានកើនឡើង ១៧,៤% នៃពាណិជ្ជកម្មកៅស៊ូសរុបទូទាំងពិភពលោក ហើយចំណូលនៃ​ឧស្សាហកម្មកៅស៊ូ (បានពីកៅស៊ូធម្មជាតិផលិតផលផលិត​ពីកៅស៊ូនិងឈើកៅស៊ូ) បានកើនឡើង២០,៨% ដែលគិតជាទឹកប្រាក់មានចំនួន ៩,៥ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក បើធៀបនឹងឆ្នាំ២០២០។

ក្នុងឆ្នាំ២០២១ ការនាំបចេញកៅស៊ូធម្មជាតិ​ឈានដល់១,៩លានតោន បានកើនឡើង១១,៧% ធៀបនឹងឆ្នាំមុន។ ប្រាក់ចំណូលពី​ការនាំចេញកៅស៊ូទទួលបានជិត ៣,៣​ពាន់លាន​ដុល្លារអាម៉េរិក បានកើនឡើង៣៧,៥% បើធៀប​នឹងឆ្នាំមុន​ដោយសារថ្លៃកៅស៊ូកើនឡើងគិត​ជាមធ្យម ២៣%។ ចំណែក​ការនាំចេញផលិត​ផលដែលផលិត​ពីកៅស៊ូសម្រេចបាន៣,៧ពាន់លានដុល្លារអាម៉េរិក បានកើន​ឡើង​១៨,៥% បើធៀបនឹង ឆ្នាំ២០២០។ ការនាំចេញឈើ​​កៅស៊ូ​ក៏សម្រេចបានជាង២,៥ពាន់លានដុល្លា​រ​អាម៉េរិក ស្មើនឹង១៧,១% នៃចំណូល​នាំចេញឈើសរុប​​​និងផលិតផលពីឈើបានកើន​ឡើង៦,៩% បើធៀបនឹងឆ្នាំ២០២០។

កាល​ពី​ឆ្នាំ​មុនផ្ទៃដី​កៅស៊ូ​របស់​វៀតណាម​មាន​ប្រហែល៩៣៩ ០០០ហិកតា ​ស្មើ​នឹង៧,២% ​នៃ​ផ្ទៃដី​កៅស៊ូពិភពលោក។ ការប្រមូលផលជ័រកៅស៊ូបានឈានដល់១,២៦លានតោន ក្នុងឆ្នាំ២០២១ ស្មើនឹង៨,៧% នៃផលិតកម្មកៅស៊ូពិភពលោកជាមួយនឹងទិន្នផលជាមធ្យម១ ៦៨២ គ.ក្រ/ហ.ត ដែលជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខមួយនៅអាស៊ី។

លោក Phuc បានបន្ថែមថាក្នុងចំណោមតួលេខទាំងនោះ ផ្ទៃដីកៅស៊ូដែលបានកាន់កាប់ដោយម្ចាស់ធំៗ(ក្រុមហ៊ុនរដ្ឋ) មានចំនួន៤៥៥ ០០០ ហិក​​តា ស្មើនឹងជិត៤៨% នៃផ្ទៃដីកៅស៊ូសរុបក្នុងប្រទេស។ ផ្ទៃដីដែលនៅសល់ចំនួន៤៧៧ ០០០ ហិកតា ឬ ៥២%ទៀត ជាកម្មសិទ្ធិរបស់កសិករកៅស៊ូគ្រួសារ ឬក្រុមហ៊ុនខ្នាតតូចដែលគេស្គាល់ថាជាកសិករកៅស៊ូគ្រួសារ។ផ្ទៃដីកសិករកៅស៊ូគ្រួសារបានកាន់កាប់មានប្រហែលពាក់កណ្តាលនៃចំនួនសរុប​ ហើយផ្ទៃដីនៅសល់ពីនោះជិត ៤០% ជាកម្មសិទ្ធិរបស់រដ្ឋ និង ១០% ជាក្រុមហ៊ុនឯកជន៕