ផលិតកៅស៊ូសំយោគក្នុងស្រុកកើនឡើងបានជួយទប់ផលប៉ះពាល់លើថ្លៃដើមផលិតផលនាំចូលខ្ពស់ ដែលប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយសម្រាប់ឧស្សាហកម្មសំបកកង់យានយន្តនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាដែលជួយឲ្យប្រទេសនេះក្លាយជាប្រទេសមួយក្នុងចំណោមប្រទេសអ្នកផលិតកំពូលទាំង១០នៅលើពិភពលោក។
ទោះជាយ៉ាងណា អ្នកប្រើប្រាស់ដែលមិនប្រើសំបកកង់ប្រភេទកៅស៊ូសំយោគមួយចំនួនដែលបន្តនាំចូលកំពុងប្រឈមនឹងការឡើងថ្លៃដែលនេះ ជាការបន្ថែមលើថ្លៃដើមកៅស៊ូធម្មជាតិនិងធាតុចូលផ្សេងទៀតកាន់តែខ្ពស់។
យោងតាមការស្ទង់មតិនៅក្នុងឆ្នាំ២០២១ ប្រទេសឥណ្ឌាជាប្រទេសផលិតកៅស៊ូសំយោគធំជាងគេទី៨ ដោយបានឡើងពីចំណាត់ថ្នាក់ទី១១ នៅឆ្នាំ២០១៧ ហើយបច្ចុបន្ននេះជាអ្នកប្រើប្រាស់កៅស៊ូសំយោគធំជាងគេទី៤ បន្ទាប់ពីប្រទេសចិន សហរដ្ឋអាម៉េរិក និងប្រទេសជប៉ុន។
នៅតំបន់អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកគឺជាតំបន់ប្រើប្រាស់កៅស៊ូសំយោគដ៏ធំបំផុតនឹងដោយការការលក់យានយន្ត និងសកម្មភាពសាងសង់ដែលកំពុងកើន ឡើងនៅប្រទេសចិននិងឥណ្ឌា។ ក្រៅពីការរំខានដែលបណ្តាលមកពីជំងឺកូវីដ១៩ ថ្លៃកៅស៊ូសំយោគដែលបានពីប្រេងឆៅត្រូវបានរងឥទ្ធិពល ដោយសារថ្លៃប្រេងកើនឡើង ជម្លោះរវាងរុស្ស៊ី-អ៊ុយក្រែន ការកើនឡើងថ្លៃដឹកទំនិញ និងការធ្លាក់ចុះនៃប្រាក់រូពី។
យោងតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវរបស់សមាគមក្រុមហ៊ុនផលិតសំបកកង់រថយន្ត (Automotive Tyre Manufacturers’ Association : ATMA) បានឲ្យដឹងថា ក្នុងឆ្នាំ២០២១ ផលិតកម្មកៅស៊ូសំយោគក្នុងស្រុកបានកើនឡើងលើសទ្វេដងដែលមានចំនួន៤៧៩ ០០០តោន ដែលការប្រើប្រាស់ស្មើនឹង៦៤% បើធៀបទៅនឹងឆ្នាំ២០១៦ ដែលមានចំនួនត្រឹមតែ ២១៦ ០០០តោន ដែលប្រើប្រាស់ស្មើនឹង ៣៥% ប៉ុណ្ណោះ។ ផ្អែកលើតួលេខកៅស៊ូសំយោគដែលបាននាំចូលគឺបានធ្លាក់ចុះពី ៦៥% មកនៅត្រឹម ៣៥% ក្នុងរយៈពេលដូចគ្នានេះ។
ប្រភេទដែលបាននាំចូល
លោក Rajiv Budhraja អគ្គនាយក ATMA បាននិយាយថា ជារួមសមត្ថភាពផលិតកម្មកៅស៊ូសំយោគសរុបបានធ្វើឲ្យល្អប្រសើរ។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី វានៅតែមិនគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងការប្រើប្រាស់ដែលកើនឡើង។ ប្រភេទមួយចំនួនដែលមិនបានផលិតនៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌាត្រូវបាននាំចូលទាំងស្រុង។
ផ្ទុយទៅវិញក្នុងរយៈពេល៥ឆ្នាំ ការផលិតកៅស៊ូធម្មជាតិបានកើនឡើង ២០% ពី ៦២៤ ០០០តោនមក ដល់ទៅ ៧៥១ ០០០តោន។ រីឯការប្រើប្រាស់វិញកៅស៊ូបានកើនឡើងលឿនជាង ២២% មានចំនួន១,២៦លានតោនក្នុងរយៈពេលនេះ។ ជាលទ្ធផលបច្ចុប្បន្ននេះ ប្រទេសឥណ្ឌាបាននាំចូលកៅស៊ូធម្មជាតិច្រើនជាងកៅស៊ូសំយោគ។
ការផលិតកៅស៊ូសំយោគរបស់ឥណ្ឌាមានបីប្រភេទគឺ styrene butadiene (SBR), poly butadiene (PBR) និង butyl rubber។ ការនាំចូលប្រភេទទាំងបីនេះមានការថយចុះក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ ដោយសារការកើនឡើងទិន្នផលក្នុងស្រុក។ ប្រភេទផ្សេងទៀតៗដូចជាកៅស៊ូ nitrile (NBR), ethylene propylene (EPDM) និង ethylene vinyl acetate (EVA) ត្រូវបាននាំចូលស្ទើតែទាំងស្រុង។
សព្វថ្ងៃកៅស៊ូសំយោគមានប្រហែល ៧០% បានប្រើសម្រាប់ផលិតសំបកកង់និងគ្រឿងបន្លាស់ផ្សេងៗទៀត។ ហើយសំបកកង់យានយន្តដឹកអ្នកដំណើរបានប្រើកៅស៊ូសំយោគពី ៧៥% - ៨០%។ ដោយឡែកចំពោះសំបកកង់រថយន្តដឹកទំនិញ ឡាន និងរថយន្តក្រុងដែលត្រូវការសមត្ថភាពផ្ទុកទម្ងង់ធ្ងន់គឺប្រើសមាមាត្រកៅស៊ូធម្មជាតិខ្ពស់ជាង។
បន្ទាប់ពីជំងឺរាតត្បាតបានធូរស្រាលកាលពីឆ្នាំមុន តម្រូវការកៅស៊ូសំយោគបានកើនឡើងវិញដោយសារការបើកចំហរសេដ្ឋកិច្ច ហើយការផ្គត់ផ្គង់ក៏កំពុងព្យាយាមរក្សាសន្ទុះតាមតម្រូវការផងដែរ។
លោក Vishal Jhunjhunwala នាយកក្រុមហ៊ុន Bombay Chemical and Rubber Products បាននិយាយថា បច្ចុប្បន្នការផ្គត់ផ្គង់កំពុងមានភាពតានតឹង ហើយថ្លៃដើមបានធ្លាក់ចុះដោយសារតែប្រទេសរុស្ស៊ីគឺជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់ដ៏សំខាន់។ ប៉ុន្តែក្រោយពីសង្គ្រាមបានចាប់ផ្តើម ការផ្គត់ ផ្គង់ពីប្រទេសនេះត្រូវបានបញ្ឍប់ដែលធ្វើឲ្យមានកង្វះកៅស៊ូសំយោគប្រភេទ PBR នៅក្នុងប្រទេសឥណ្ឌា។
យោងតាមការស្រាវជ្រាវអំពីតម្លាភាពទីផ្សារកៅស៊ូធម្មជាតិមានថ្លៃដើមខ្ពស់ ដោយសារការថយចុះផ្ទៃដីចម្ការកៅស៊ូនៅទូទាំងពិភពលោកដែលជាកត្តាមួយទៀតជំរុញឲ្យមានកំណើនទីផ្សារកៅស៊ូសំយោគពិភពលោក។ ម៉្យាងទៀត កៅស៊ូសំយោគដែលមានតម្លៃថោកជាងជាជម្រើសមួយដែលអាចទទួលយកបានដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងងតម្រូវការកើនឡើងរបស់វិស័យយានយន្តនិងសំណង់។
សំណង់និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ
ចំណែកដ៏សំខាន់នៃតម្រូវការកៅស៊ូសំយោគសរុបបានកើនឡើង ដោយការប្រើប្រាស់សម្រាប់ផលិតសម្ភារៈសំណង់ដែលមានតម្លៃថោកដែលជាកម្លាំងរុញច្រានដ៏ធំមួយទៀត បានមកពីប្រទេសដែលមានសេដ្ឋកិច្ចកំពុងរីកចម្រើនដែលមានការអភិវឌ្ឍន៍ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធបានរីកចម្រើនក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ។ រីឯឧស្សាហកម្មសំបកកង់មានក្រុមហ៊ុនធំៗជាច្រើននិងអាចស្រូបយកការនាំចូលកៅស៊ូសំយោគដែលមានតម្លៃខ្ពស់។ ចំពោះផ្នែកមិនមែនសំបកកង់ដែលភាគច្រើជាក្រុមហ៊ុនខ្នាតតូច និងមធ្យមកំពុងតស៊ូដើម្បីរស់ដោយសារជាបន្ទុកបន្ថែមលើការកើនឡើងថ្លៃកៅស៊ូធម្មជាតិនិងចំណាយផ្សេងៗទៀត។ ហើយផ្នែកឧស្សាហកម្មមិនមែនជាសំបកកង់បានបម្រើដល់ការផលិតទុយោ ខ្សែពាន បំពង់ផ្សេងៗ ទ្រនាប់ជើង ត្រា និងបង់ស្អិត។
លោក Sawar Dhanania ប្រធានសមាគមឧស្សាហកម្មកៅស៊ូឥណ្ឌាបាននិយាយថា វិស័យមិនមែនសំបកកង់កំពុងតែពិបាកក្នុងការស្រូបយកឲ្យតម្លៃកើនឡើង ដោយសារការកើនឡើងថ្លៃនិងការធ្លាក់ថ្លៃនៃប្រាក់រូពី ជាមួយគ្នានោះយើងក៏កំពុងពិភាក្សាជាមួយរដ្ឋាភិបាលអំពីលទ្ធភាពនៃការចាប់ផ្តើមផលិតប្រភេទកៅស៊ូសំយោគទាំងនោះ ដែលត្រូវនាំចូលជាចម្បង។
បន្ទាប់ពីការរាតត្បាតនៃជំងឺរាតត្បាតនេះ ប្រទេសនានាកំពុងតែបង្កើនសមត្ថភាពផលិតកៅស៊ូសំយោគ ដើម្បីកាត់បន្ថយការពឹងផ្អែកលើប្រទេស ផ្សេងទៀតសម្រាប់វត្ថុធាតុដើម។
ពន្ធស្បែកជើង
ឧស្សាហកម្មស្បែកជើងបានរងផលប៉ះពាល់ដោយសារការសម្រេចចិត្តរបស់រដ្ឋាភិបាលក្នុងការបង្កើនពន្ធលើមុខទំនិញនិងសេវាកម្ម (Goods services tax :GST) ពី៥% ទៅ ១២% សម្រាប់ផលិតផលដែលមានតម្លៃក្រោម១២,៥០ដុល្លារអាម៉េរិកក្នុងឆ្នាំនេះដែលវាជាចំនួនកំណត់នៃការលក់ដ៏ធំ។ ការប្រើប្រាស់កៅស៊ូសំយោគក្នុងការផលិតស្បែកជើងបានកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំមកនេះ ដែលការប្រើប្រាស់មានប្រហែល ៨០% នៅក្នុងឧស្សាហកម្មនេះនាពេលបច្ចុប្បន្ន។
លោក V Noushad ប្រធានគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុន Walkaroo International បាននិយាយថា ថ្លៃកៅស៊ូសំយោគប្រភេទ polyurethane និង EVA បានកើនឡើងពី ៦០% ទៅ ១០០%។ ថ្លៃប្រភេទកៅស៊ូសំយោគ polyvinyl chloride (PVC) បានធ្លាក់ចុះបន្តិច ប៉ុន្តែនៅតែមានតម្លៃខ្ពស់។ ប្រទេសរុស្ស៊ីគឺជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់ដ៏ធំ ប៉ុន្តែការនាំចូលក៏ត្រូវបានរំខានបន្ទាប់ពីសង្គ្រាមបានចាប់ផ្តើម។
លោកបន្តថា ផលិតករជាច្រើនមានការស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការដំឡើងថ្លៃផលិតផល ព្រោះខ្លាចបាត់បង់ការលក់ដែលមានតិចទៅហើយនោះ ដែលឥឡូវនេះមានអតិថិជនជាច្រើនកំពុងផ្លាស់ប្តូរទៅរកផលិតផលដែលមានគុណភាពទាប។
លោក PS Kannan ប្រធានទីផ្សារក្រុមហ៊ុនបានលើកឡើងថា លទ្ធភាពរកបាននូវវត្ថុធាតុដើមកៅស៊ូសំយោគមិនមែនជាបញ្ហានោះទេ បើទោះបីក្រុមហ៊ុនជាច្រើនបានបិទក៏ដោយ។ យើងក៏អាចនាំចូលពីប្រទេសកូរ៉េ ជប៉ុន និងអាម៉េរិក។ ប៉ុន្តែអត្រាថ្លៃនៃការដឹកជញ្ជូនបានកើនឡើងបួនដង ហើយ ប្រភេទកៅស៊ូសំយោគបានក្លាយជាវត្ថុធាតុដើមមានតម្លៃដោយបានកើន ឡើងពី ៤០% ទៅ ៦០% ៕